जावसं वाटतय...
आईच्या कुशीत
रोज एक नवी परीराणी बनून,
स्वप्नांचे पंख लाऊन
चंदेरी सोनेरी दुनियेत
भटकावस वाटतय...
बाबांच्या स्पर्शान
डोळे अलगद उघडून
पुन्हा त्या स्वप्नानमध्ये रमावास वाटतय
बाबांची परी बनून
निर्धास्त जगावस वाटतय...
लहानग्या डोळ्यातलं परीराज्य कधीच गायब झाल,
पुन्हा कधी दिसेल ते माझ परीराज्य....
प्रिया
No comments:
Post a Comment