Monday 26 December 2016

प्रियांश...९७

आपण स्वतःसाठी सुंदर दिसतो त्यापेक्षा आपण दुसऱ्याच्या नजरेत सुंदर दिसतो ही भावना मनाला मोहवून टाकते! आपल्याही प्रेमात कोणी पडू शकतो! या एका विचाराने मन वेड होत, मग काय? आपण त्याच्या नजरेत अजून फुलून दिसावं म्हणून रोज नवे अतरंगी प्रकार करतो...कारण? मनाचा काय भरवसा ते आज एकाच्या मोहात उद्या दुसऱ्याच्या! मग, रोज आपण मनाशी झगडतो, आवडते मी त्याला! नाही ग, काय आहे असं तुझ्यात? की तू आवडशील त्याला? मग, सुरु होतो जीवघेणा प्रवास! मनाचा डोक्यासोबत! मन काही ऐकत नाही, अन डोकं काही करू शकत नाही! डोकं मनाला हतबल सुन्न होऊन एका कोपऱ्यात बसून हुंदके देताना दुरून पाहत राहतो! काश, डोक्याला, मनाला पाय असते, म्हणजे निदान डोकं मनापर्यंत धावत जाऊन त्याला बिलगून समजूत तरी घालू शकलं असतं! पण, असं काही होत नाही, मन एकटंच हुंदक्यांमध्ये विरून जात, कधीही सुंदर न दिसण्यासाठी...

प्रिया सातपुते

Saturday 24 December 2016

प्रियांश...९६

प्रियांश...९६

आयुष्यात काही मोक्याच्या क्षणांत घरी परत जाण्याची इच्छा होत नाही... हे प्रत्येकासोबत होत, आपण चिडतो, कधी रडतो, कधी स्वतःला दुखावतो, कधी उगाचच भटकत राहतो... हे आपण सगळेच करतो... But, just don't go too far, don't go on heights and don't go down...हे होतंच असतं...कधी आपला फेव्हरेट स्पॉट पण नकोसा होतो, जीव अर्धमेला होता, कधी फक्त मन रडतं राहत पण डोळे सुकलेले असतात... मग आपण थोडं जास्ती दूर जातो... जातोच! एका पॉईंटला एक किक बसते, you just need to understand that kick, that moment and just go back, take a fresh air, feel your lungs, your heart and let go of your pain forever! प्लिज घरी परत जा... घरी तुमची वाट पाहणारी तुमची आई, बाबा, बायको, मुलं... यांना फक्त एकदा आठवा!
Please, go back!

©प्रिया सातपुते