झुंज भाग -१

 

रेड सिग्नलवर थांबलेल्या गाडीतुन अजय स्वतःच्या आयुष्यातल्या ग्रीन सिग्नलची वाट बघत होता. हिरानंदानी मधून त्याची कार जणू त्याच्या भुतकाळाच्या वळणांवर पुढे जात होती, मात्र त्याच्या चेहऱ्यावर त्याच सूतमात्र देखील दिसतं नव्हतं. ना चेहऱ्यावर हास्य, ना डोळ्यात तेज, दिसतं होता तो वयाआधी पोक्त झालेला अजय. जो पेशाने सॉफ्टवेयर इंजिनियर होता, जागतिक टॉप टेन कंपनीमध्ये वर्षाला ३० लाखांच्या वर कमाई करत होता. ज्याच्या खांद्यावर संपूर्ण घरादाराचं ओझं जुंपलं होतं. आई-वडील, लग्न झालेला बिनकामाचा लहानभाऊ, त्याची बायको आणि पोर. असं इन मीन ते सात माणसांचं कुटुंब, ज्यांच्या सुखासाठी तो दिवसातले चार तास झोपून मर मर राबायचा. नागपूरच्या पुलगांव मधून अकरावीला बाहेर पडलेला अजय, डोळ्यात ढीगभर स्वप्ने घेऊन बाहेर पडला. अकरावीला मुंबई गाठलेला अजय जणू, मनाशी चंग बांधून आयुष्यातल्या प्रत्येक परीक्षेला सामोरा गेला अन एका विजयी योध्य्याप्रमाणे तलवारीच्या धारेप्रमाणे येईल त्या प्रसंगांना पुरून उरला.

अचानक धाडकन कारच्या काचेवर एक लहान मुलगी हात मारून त्याला गुलाब दाखवून मंद स्मितहास्य करून पाहत होती. अजय ने काच खाली घेऊन तिच्याकडून गुलाबाचा गुच्छ घेत तिच्या हातांवर पैसे आणि एक पुस्तक ठेवलं. तिच्या टपोऱ्या डोळ्यांनी ती त्याच्याकडे पाहत, "थँक यू भैया !" बोलून पुढे जात पुन्हा मागे येऊन म्हणाली, "भैया, पुस्तक पुढच्या आठवड्यात देईन, चालेल ना ?" त्यावर अजय म्हणाला, " अरे, मीरा तुझ्यासाठीच आणलं आहे ते, तुझ्याकडेच ठेव." तेवढ्यात सिग्नल ग्रीन झाला होता. नाईलाजास्तव त्याला कार पुढे न्यायला लागली. मीराच्या टपोऱ्या डोळ्यात मोठे मोठे मोती भरून आले होते हे मात्र नक्की! हात जोडून ती देवाला प्रार्थना करते, "देवा, भैयाला खूप आनंदी ठेव, हल्ली तो हसतच नाही रे!" हे बोलून ती पुन्हा त्या नव्या पुस्तकाला निहारू लागली होती. असा हा अजय, अनोळखी लोकांवर जीव लावणारा मग विचार करा, कुटुंबावर किती प्रेम करत असेल ?

कार पार्किंग मध्ये लाऊन, तो शांत बसून होता, आपसूकच फोन चेक करताना त्याच लक्ष गेलं, त्याला आलेल्या भारत मॅट्रिमोनी चॅट नोटिफिकेशन विंडो वर, इंटरेस्ट मेसेज होता, जो एका रिया नावाच्या मुलीकडून आला होता. फोटो मध्ये मुलगी सुंदर दिसत होती, त्याला साजेशी दिसेल अशी पण, त्याच्या मनात काय आलं देव जाणे, त्याने तिला रिप्लाय मध्ये लिहून टाकलं, हॅलो! मी गेले चार वर्षे एका मुलीसोबत रिलेशनशिप मध्ये होतो.

रिया - सो ? तो तुझा भूतकाळ होता.

अजय - मी तिच्यासोबत फिज़िकली इन्व्हॉल्व्ह होतो.

रिया - अच्छा!

अजय - तुला तरीही माझ्याशी बोलायचे आहे का ?

रिया - इट्स नॉर्मल, चार वर्षाच्या रिलेशनशिप मध्ये असणारच ना!

अजय - हम्म..

रिया - आर यू ओके ?

अजय - येस, आय एम फाईन, थँक यू !

रिया - गुड ! लाईफ ईज टू शॉर्ट टू क्राय!

अजय - हम्म..

रिया - टेक अ चिल पिल यार, आय एम नॉट गोईंग टू ईट यू

अजय - नो यू कान्ट, आय नो दॅट 

रिया - हाऊ ?

अजय - यू आर व्हेजिटेरियन!

रिया - लोल

अजयला रियाचा पोझिटिव्ह अप्रोच फार आवडला, सहसा तो प्रोफाईल डबल चेक करून, सोशल मीडियावर स्पाय करून प्रत्येक मुलींना बोलण्याआधीच रिजेक्ट मारायचा...त्यात देव जाणे रियाशी कसा एवढं चॅट करत होता.

रिया - आय एम नॉट ईन हरी, इफ यू नीड फ्रेंड पिंग मी ऑन धिस नंबर ७२८*******

आणि ती लॉग आऊट झाली. त्याला कळलंच नाही काय झालं, असं कधीचं कोणत्याही मुलीने त्याला झटकल नव्हतं. तिच्या प्रोफाईल पुन्हा एकदा वाचून काढला, तिला फेसबुक ला सर्च केलं...त्याच्यातला स्पाय जागा झाला होता. कारण काहीही असो त्याचा ईगो दुखावला गेला होता. त्याने रियाचा नंबर डायल केला,..रिंग जाणार तेवढयात त्याने कट केला. पुन्हा धाडस करून त्याने फोन केला...

रिया - हॅलो अजय !

अजय शॉक झाला, त्याला कळलंच नाही, हिने कसं ओळखलं.

रिया - आय नो यू गोईंग टू कॉल , हाऊ आर यू डूड ?

अजय थोडा जास्तीचं शॉक झाला छोट्या शहरातील मुलगी इतकी छान इंग्लिश कशे बोलत आहे. स्वतःला सावरत तो बोलला, " आय एम फाईन, थँक यू! हाऊ आर यू डुईंग ?"

रिया - ओह, जोई स्टाईल (हसून) हाऊ वॉज युअर डे ?

गेल्या कित्येक वर्षात त्याला हा प्रश्न कोणी केलाच नव्हता.

अजय - डे वॉज हेक्टिक, यू नो वर्क...

रिया - सिम्स लाईक यू आर टायर्ड, लेट्स ह्याव कॉफी टुगेदर, व्हॉट से ?

रात्रीचे ११ वाजून गेले होते, अजय मनातच हसला.

अजय - एजन्ट इट टू लेट फॉर कॉफी ?

रिया - नॉट रियली, यू मस्ट ह्याव ह्यड डिनर, आय नीड कॅफीन! नीड टू फिनिश सम वर्क 

अजय - नाऊ ? व्हॉट यू वर्क ?

रिया - आय एम फ्रिलान्स रायटर

अजय - रियली? यू ह्यवन्ट मेन्शन इट 

रिया - यू ह्यवन्ट आस्क्ड 

अजय - आता विचारतोय ना ?

रिया - ओह माय, मराठी येते तुला ?

अजय - हो 

रिया - लेट्स चेक हाऊ फ्लूयंट यू स्पिक इन मराठी 

अजय - नो, लेट्स स्टिक टू इंग्लिश ओन्ली 

रिया - व्हाय ?

अजय - आय एम नॉट कम्फरर्टेबल स्पिकिंग मराठी

रिया - आय गेट इट, यू आर स्केयर्ड

अजय - ऑफ ?

रिया - यू माईट क्राय ऑन माय शोल्डर दॅट्स व्हाय 

अजय - ओह प्लिज, असं काही नाहीये, माझा मराठी एक्सेंट तुझ्या इतका चांगला नाहीये म्हणून 

रिया - (हसून) छान, तर बोलतो आहेस!

अजय - हम्म 

रिया - जातोयस का घरी आता? कि गाडीतच बसणार आहेस ?

अजय चपापून, " तुला कसं..?"

रिया - आय ह्यव पॉवर्स, आय एम फ्रॉम अनादर प्लॅनेट...जादू जादू...

दोघेही हसतात..

अजय - तू ना...

रिया - आय नो आय एम द बेस्ट

अजय पुन्हा हसतो!

रिया - जा घरी, कॉफी करून फोन कर

अजय काही बोलण्याआधीच, रियाने सी या बोलून फोन ठेऊन पण दिला.

पाच वर्षांत पहिल्यांदाच तो मनापासून हसला होता. त्याने दीर्घ श्वास घेतला, मन रीत व्हायला त्याला आज एक अनोळखी व्यक्ती समोरून साद घालत होती...

क्रमश:

प्रिया सातपुते