आपणा सर्वांना अपडेट राहण किती आवडत ना? म्हणून तर बरेचजण न्यूज पेजेसना लाईक करतात, त्यातली मीही एकंच, पण, हल्ली अपडेट राहण मनाला चटके देऊ लागलं आहे…रोज न चुकता बलात्काराच्या बातम्या वाचून माझं मनच सुन्न होऊन गेलंय…दलित अल्पवयीन मुलींना अत्याचार करून, झाडाला लटकवलेले फोटो सोशल नेट्वर्किंग साईट्सवर धडाधडा फिरत होते, ते पाहून मन बधीर होऊन गेलं, माझे शब्दचं गळून पडले. प्रत्येकजण शेयर, कमेंट करून आपापला आक्रोश मांडत राहिले, अशे किती आक्रोश आपण मांडत राहणार? अश्या किती कळ्यांना कुस्करताना फक्त पाहत बसणार? त्यांच्या मृत अत्याचारीत देहाकडे पाहण्याची तरी ताकत आहे का आपल्यात? मग, त्यांच्यावर अशी वेळचं का येऊ द्यायची?
काही दिवसांपूर्वी मटाला एक लेख वाचला होता, त्या स्त्रीने एका अल्पवयीन मुलीला वाचवलं होत. दिल्लीमध्ये आपल्या यजमानांनबरोबर फिरायला गेलेल्या, त्या स्त्रीने बस मधल्या अनोळख्या अल्पवयीन मुलीच्या एका वाक्यावर साथ दिली, "मुझे बचावो." ते वाचतानाही माझ्यासर्वांगावर काटे आले होते.
मला माहितेय सगळेच बिझी असतात, कोणाला कोणाच्या भानगडीत पडायचं नसतं, तरीही जर आजूबाजूला कोणी छोटी परी किंवा कोणतीही स्त्री मदत मागत असेलं, धडपडत असेल, काही तरी चुकचुकल्या सारखं वाटत असेलं तर प्लिज तिला नराधामांपासून वाचवा, काहीतरी करा, तुमच्या एका निर्णयामध्ये ती मरणापासून वाचेल…एक लोकल सुटली कि दुसरी मिळेल हो, पण, एकदा गेलेला जीव परत मिळेल? ऊरेल तो फक्त छिनविच्छिन देह…
प्रिया सातपुते
No comments:
Post a Comment