Monday 1 June 2015

काही मनातल...

रोज दंगामस्ती करणाऱ्या माझ्या मुलांना पाहून मला कधीच वाटल नव्हतं की आताच्या जनरेशनच्या या मुलांमध्ये खोल कुठे तरी भावनांनी भरलेले एक मुल जगत आहे! त्यांच्याशी फक्त त्याचं होऊन बोलल, त्यांच्यातल एक बनून जगल की हळुहळू ते आपलेशे होऊन जातात!

मला जाणवलही नाही अन आपसुकच मी विद्यार्थ्यांना माझी मुल म्हणून मोकळी झाले! माझ्या आयुष्यात ते रोज एक नवी पहाट देऊन जातात!

माझ्या आयुष्य नावाच्या आकाशातली ही पाखरे जणू रोज एक इंद्रधनुष्य बनून, प्रत्येक क्षणाला रंगीबेरंगी करून टाकतात!

Thank you guys touchwood!

प्रिया सातपुते

No comments:

Post a Comment