Monday 19 May 2014

प्रियांश...३३


लाईफ पार्टनर अर्थात सोलमेट याची परिभाषा करणंच खूप क्लिष्ट काम आहे, असंच वाटू लागलय मला! कारण, आपण सारेचं परफेक्ट पार्टनरच्या प्रतिक्षेत असतो. आपल्या मनात सुद्धा एखादी प्रतिकृती तयार होत असावी, मग काय आपण प्रत्येक माणसाला तिच्याशी तोलून मोलून पाहू लागतो. 

प्रत्येकालाच त्याचा पार्टनर गोराचीटाच हवा असतो! मग काळ्या रंगाच्या व्यक्तीने कुठे जायचं? पुढे काय, तर सडपातळ मुलगी हवी अन मुलींना डोल्ले शोल्ले वाला गबरू जवान हवा असतो. लग्नानंतर आपला पार्टनर जाडजूड झाला तर काय तुम्ही त्याला सोडून देणार का? अन जर गबरू जवानला थायरॉईड होऊन तो काडी पैलवान झाला तर काय करणार? दुसरा शोधणार? इथे येणाऱ्या क्षणाची गैरेंटी नसते मग माणसाची कशी देणार?? 

आम्हांला निरोगी, पवित्र, बिनाडागांची सून हवी? अहो! होणारा नातू कसा धष्टपुष्ट होईल ना मग! आताच्या काळात सुद्धा अशे विचार असू शकतात यावर माझा विश्वासच बसला नव्हता पण असा प्रश्न चक्कं माझ्या एका मैत्रिणीला विचारण्यात आला होता. आता तर, लग्नाआधी भावी वर-वधू दोघांची पण, शारीरिक तपासणी आणि सो कॉल्ड "वर्जिनिटी टेस्ट" सुद्धा करावी लागेल. 

लाईफ पार्टनर किती साधा अर्थ आहे, पण किती वलये लागली आहेत याला! प्रेम, आदर, सुंदर मन या तर आता पुस्तकी गोष्टी बनून राहिल्या आहेत, आता तर "लाईफ पार्टनर" पेक्षा "कॉनट्रक्टच्युअल पार्टनर" म्हणावं लागेलं…!

प्रिया सातपुते 


No comments:

Post a Comment