लग्न ठरल्यानंतर सर्रास आपण पाहतो, आई मुलीलाच माहिती, सल्ले, उपदेशाचे डोस देत राहते, पण, मुलगा मात्र दुर्लक्षितच राहतो! कारण काहीही असो पण, प्रत्येक आईने लग्नाआधी तिच्या लाडक्या लेकाशी सुद्धा थोडफार तरी बोललंच पाहिजे. आई अन मुलाचं नात कसं आहे? त्यांच्यात विचारांची-प्रेमाची किती देवाण घेवाण होते यावरून समजून येते कि मुलगा दुसऱ्या स्त्रियांशी कसा वागत असेलं? किती आदर देत असेल? अन सगळ्यात महत्वाचं म्हणजे तो होणारया बायकोला कसा वागवेल हे सुद्धा अवलंबून असते. तुम्ही आई नसाल आणि मुलगा जरी असाल तरीही हे मुद्दे तुमच्या घराला "घरोघरी मातीच्या चुलीच्या" नामावलीतून बाहेर काढतील म्हणून नक्कीच पुढे वाचा!
आता प्रश्न उभा राहतो, बोलायचं तरी काय? घरात नेहमीच सौख्य-शांतता नांदावी असं वाटत असेल तर नक्कीच हे पंचतंत्र तुमच्या मदतीला धावून येईल…
१) तुझी "बायको" ही तुझी "आई" नाही!
आता तुमचे दोनाचे चार हात होणार, अर्थात तू मोठ्ठा झालास बेटा, स्वतःची कामे स्वतः करायला आलीच पाहिजेत, आधी आई होती म्हणून सार मनासारखं मिळायचं, आई ही भाजी कशाला केलीस? मला दुसंर काहीतरी दे म्हणताच, या चोवीस तास राबणाऱ्या आईच्या पायाला पुन्हा चाकं लागायची अन डिश तयार! आई सार करायची, तू पण कर अस म्हणून चालणार नाही. का? तू माझं बाळ, तुझी काळजी घेण माझं कामच आहे, पण, बायकोसाठी तू तिचा सहचारी अर्थात पार्टनर आहेसं, म्हणून तुम्हां दोघांना एकमेकांची काळजी घ्यायची आहे. कामाला वाटून घ्या, एकमेकाला मदत करा. जाणून बुजूनचा गबाळेपणा बंद झाला पाहिजे आता!
२) तुलना सोडून दे!
आज संध्याकाळीचीच गोष्ट घे, तिला जमतील तशे पोहे केलेचं ना तिने, आणि तू काय म्हणालास लग्नाआधीच आईकडून पोहे शिकून घे कशे करतात ते! लक्षात ठेव प्रत्येक माणूस वेगळाच असतो, तुलनेतून तू तिला माझ्यापासून दूर करून टाकशील. प्रत्येक माणसाला प्रत्येक गोष्ट जमेलच असं नाही ना? तिच्यासारख फाडफाड इंग्लिश बोलायला कुठे येत मला? माझ्याकडे २०-२५ वर्षांचा अनुभव पाठीशी आहे, ती तर आता कुठे या अनुभवाला सामोरी जाणार, थोडं समजून घे तिला, अन तुलना बंद कर.
३) आदर कर!
तुला लहानपणापासून हा मंत्र दिलाच आहे, पण तरीही लक्षात ठेव, लग्नात जेव्हा तू तिच्यासोबत सप्तपदी घेशील, तेव्हा ती तुझ्या आयुष्याचा महत्वाच भाग झालेली असेलं, आयुष्यात प्रत्येक क्षणांत ती तुझी भागीदारीण असेलं. तो भक्कम आधार, प्रेम मिळवण्यासाठी स्त्रिच्या मनातच प्रवेश करावा लागतो बेटा! माणसाच्या आयुष्यात प्रत्येक जीवापाड जपलेल्या माणसांची जागा भक्कम असते, तिला तिचा वेळ दे, आदर दे!
४) पाऊलागणिक उभा रहा!
आपलं घर, आई-वडील, सांर काही मागे सोडून ती या नव्या घरात येणार आहे, तिला समजून घे, तिचं मन सांभाळ, तिला आपल्या घरच्यांशी मिळून मिसळून रहायला मदत कर. तिचं तुझ्याशी लग्न झालं म्हणून तिचं वर्तुळ तिला तोडायला लावू नकोस, उलटा तुम्ही दोघे, दोन वर्तुळांना छेदून, एकमेकाला आणखीन चांगले ओळखा. कधी एखाद वेळेस कामवाली नाहीच आली तर दोन ताटे धुवायला कमीपणा वाटून घेऊ नकोसं.
५) प्रेमाला वय नसतं!
लग्नाच्या ४० वर्षानंतर सुद्धा तुमच्यातलं प्रेम सदैव टवटवीत ठेवशील. तिचे केस पिकलेत, तिची स्किन आधी सारखी लुक्लुकीत नाही म्हणून प्रेम करण सोडू नकोसं, आयुष्यात मनाच्या प्रेमाइतपत सुंदर काहीच नाही हे ध्यानी ठेव. तू चक्कं जर्जर ८०-९० वर्षांचा होशील तेव्हा तुला जाणवेल प्रेमाला वय नसतं.
ही पंचतंत्र प्रत्येक आईने आपल्या लाडोबाला दिलीच पाहिजेत, पण आपल्याकडे थोडे मोडून तोडूनवाले तंत्र दिले जातात, जर "घरोघरी मातीच्या चुलीच हव्या असतील तर मग खुशाल तोडलेले मोडलेले सल्लेच वापरा, अन जर आताचे, "घरोघरी गैसच्या शेगडी" हव्या असतील तर हसत, एखाद वेळेस नाक मुरडत का होईना हे लग्नाआधीचे पंचतंत्र कानात कुर्र करून सांगून टाका…
।। सुखी भवन्तु।।
प्रिया सातपुते
No comments:
Post a Comment