काही मनातलं

अजूनही वाटत मी लहानच आहे,

माणसांना ओळखायला मी शिकलेच नाही,

आडवाटेला एका मोठ्या पिंपळाच्या झाडाखाली विसावून,

विचार करतेय, मी याच्यासारखी शांत का नाही?

अजूनही लहानपण सोडवत नाही,

जणू काही मला मोठ्ठं व्हायचंच नाही,

कितीही वादळे येवोत, हे झाड कसं ताठपणे उभे आहे,

मलाही कधी असच व्हायचं आहे,

भावनाशून्य? कठोर ? 

छे!! कठोर पण, प्रेमळ....

अगदी लहान मुलांसारख,

कितीही मारा, फटकारा,

ते परत येऊन गळ्यात पडतील आणि सार काही विसरतील...

प्रिया