पाऊस पडून गेल्यावर.........
तुझी चाहूल लागते,
झाडाखाली रुसून बसलेल
माझ मन मग,
आणखीनच फुगून बसत,
तुझ्या चेहऱ्यावर पडलेल्या,
टपोऱ्या थेंबाना त्याला,
स्पर्शायचं असत,
पण, गालावरच्या माझ्या
लाल रागाकड पाहून ते तिथेच थांबत.
पाऊस पडून गेल्यावर.........
एक नवा गारवा फुललेला असतो,
पक्षी पंखावरचे चिंब पाणी फडफडतात,
माझ मन ही मग एक कटाक्ष तुझ्यावर टाकते,
पण, माझ्या चिंब शरीराकड पाहून,
माझ मन हसत मात्र नाही.
पाऊस पडून गेल्यावर.........
इंद्रधनू आकशात सजत,
आकाश पण खुश होऊन,
त्याचे रंग फुलवत,
हळुवार पाऊले टाकत,
तू माझ्यासमोर कान पकडून हसतोस,
मी आणि माझ मन मात्र एकदम तटस्थ असत.
पाऊस पडून गेल्यावर.........
सूर्य पण हात पसरवतो,
फुले पण मग ओलीचिंब असूनही,
फुलापाखरांना साद देतात,
तुझ्या हसऱ्या ओलसर,
चेहऱ्याकडे पाहून मग,
माझा ही राग वितळून जातो.
पाऊस पडून गेल्यावर.........
रुसलेल माझ मन,
पावसानंतरच्या गारव्यात,
विलीन होऊन जात.
-प्रिया सातपुते
No comments:
Post a Comment