Thursday 19 September 2013

नशीब!!!


नशीब, दैव, भाग्य, डेस्टिनी ही अशी बरीच नावे आपण रोज एकदा तरी बोलतोच. साला, काय नशीब घेऊन जन्माला आला आहे! दैव बलवत्तर म्हणून वाचलो! भाग्यात जे असेल तेच होणार! आणि अशी बरीच वाक्य आपण ऐकतो आणि बोलतो. कधी कधी ती खूप खरी वाटतात पण कधी कधी आपली सायनटीफिक बुद्धी ते कबुल करत नाही, पण असं काही घडतं कि तुम्ही अश्या गोष्टीना मानायला सुरु करता किंवा चोरून, घाबरून तरी मान तुकवता. 

काहीजणांना वाटेल मी अंधश्रद्धाळू आहे पण तसं  नाहीय, एकेकदा तुम्ही पाहाल, तुमचा मित्र किंवा मैत्रीण तुमच्यापेक्षा डावे आहेत पण, ते जिथे जातात तिथे त्यांना लक अर्थात नशीब साथ देत. तुम्ही खूप मेहनत करुन पण तुम्हाला एखादया कंपनीत काम मिळालं नाही पण, तुमचा मित्राला सहज मिळालं. 

खूप भयंकर अश्या परिस्थितीतून तुम्ही आरामात सुटता, उदाहरण द्यायचं झालं तर, माझा मित्राचं देते, हायवे वर एका ट्रक ला त्याची कार बेफान थडकली, अर्थात चूक ट्रक वाल्याचीच होती, कारचा भुगा झाला होता, आत बसलेल्या माणसाचा चेंदामेंदा नक्कीच झाला असता किंवा जागीच ठार पण, याच्या केसालाही धक्का नाही बसला. त्यावेळी जाणवलं नशीब कस बलवत्तर असतं  आणि शेवटी म्हणाव लागल काळ आला नव्हता. 

माझचं उदाहरण द्यायचं झालं तर, माझ्या मोठ्या भावाच्या लग्नाच्या आदल्या दिवशी, माझा अपघात झाला होता, माझा पुढे कार होती आणि कार वाल्याच्या समोर अचानक कोणीतरी गाडी घातली, अचानक ब्रेक लागून कार गाडीला थडकली, माझी मोपेड कारला. धडक इतकी जोरात झाली होती कि मोपेडचा नक्षाच बदलला होता, पण माझं नशीब चांगलं होत म्हणून माझा नक्षा शाबूत राहिला. आयुष्यात अशे बरेच जीवघेणे प्रकार बऱ्याचदा अनुभवल्यानंतर शेवटी माझ्या सायनटीफिक मनाने त्याचे नांगे टाकले. मृत्यू नंतरचा अनुभव घेतलेल्या लोकांवर माझं एकचं वाक्य ठरलेलं असायचं  थाप्पा मारतायत हे! पण, आता त्यांच्याच गटात सामील होताना वाईट नक्कीच वाटत नाही. 

शेवटी सांगायचं तात्पर्य इतकंच कि आयुष्य कधी संपत नाही, मृत्यू पलीकडे काय आहे हे शोधण्यापेक्षा आता या क्षणात मज्जा अनुभवण्यातच खर लक अर्थात नशीब आहे. कोणा दुसऱ्याच्या नशिबाचा हेवा करत राहण्यापेक्षा स्वतःच्या नशिबावर खूष राहून त्याला सुंदर करण्यातच आयुष्याचं गमक आहे. मग, सगळ्याच गोष्टी ओपओप ओढल्या जातील. म्हणून सांगते प्रिय मित्रानो नेहमी हसतं रहा! म्हणजे लक अर्थात नशीब पण हसतं राहील. 

प्रिया सातपुते 

No comments:

Post a Comment