प्रेम पहायला गेलं तरं, आयुष्यातील सर्वात सोप्पी गोष्ट अन, निभवायला अत्यंत कठीण! प्रेमाचे चार दिवस संपले, गिफ्ट्स एक्स्चेंज झाले, आणि आता वेळ आहे गिफ्ट्स परत मागून घेण्याची, चार दिवसांतच तो तिला खटकू लागला आणि त्याला ती…आता कुठे नव्याची नवलाई होती ना? मग? हे काय झालं? प्रेम असतं काय? हेच ठाऊक नसणाऱ्या या बदकांना कसं समजावेल कोणी! नेहमी बोललं जात कोणत्याही नात्यात जेव्हा नव्याची नवलाई संपते तिथून त्या नात्याचा खरा प्रवास सुरु होतो. प्रवास स्वतःशीच प्रामाणिक राहण्याचा, प्रवास प्रेम टिकवण्याचा, प्रवास एकमेकांना पुरेपूर ओळखून हसत खेळत आयुष्य जगायचा! पण, हा प्रवास सर्वच नात्यांमध्ये सारखाच का राहत नाही? कधीतरी कजोड पायताणे एकत्र आल्याप्रमाणे त्यांचा गाडा चालू असतो, एकमेकाला शिव्या हासडत, भांडत ते एकत्रच राहतात, त्यांच्या मनात का येत नाही मोकळ होऊया म्हणून? लग्नाच्या वेदीवर उभे असतांना हेच दोघे एकमेकाच्या शरीर आणि आत्म्यासोबत एकत्र झालेले असतात ना? कि तो ही एक डावच असतो? खरचं किती भयंकर आहे हे!
आजकाल एक नवीन वाक्य रोज कानी पडत असत क्रेडीट गोज टू स्टार वर्ड…"पुरुषांना भावनांशी काहीच लेन धेन नसतं. " हे खर आहे का? फक्त या भावनाशून्य पुरुषांमुळे नाती तुटतात का? यांच्यामुळे प्रेम विभस्सना बनलं आहे का? हे फक्त बायकांना उपभोगाची वस्तू मानतात का?
जर हे खंर मानलं तर मग, परीक्षेत नापास झाला किंवा नोकरी मिळाली नाही म्हणून आईच्या कुशीत रडणारा तरुण मुलगा कोण असतो? प्रेमात दगा फटका बसल्यावर दारू हासडत, ढसाढसा रडणारा प्रियकर कोण असतो? पहिल्या पगाराचं पाकिट आईच्या हातावर ठेऊन डोळे पाणावणारा कोण असतो? बहिणीच्या विदाईला रडणारा तो भाऊ कोण असतो? आपल्या थकलेल्या बाबांना हळूच चोरून पाहणारा पण त्यांचा अहंकार न दुखावू देणारा तो कोण असतो? रस्त्यात आपल्या मैत्रिणीला छेडणाऱ्या भामट्यांना अद्दल घडवणारा कोण असतो?…या अगणित गोष्टी भावनांमधूनच येतात ना? मग, पुरुष भावनाहीन होऊच कसा शकतो? तो नामानिराळा होऊ शकतो हे मात्र नक्की! प्रेमातून बाहेर पडायला पुरुषाला एक क्षण पुरेसा असतो अन, स्त्रिला संपूर्ण आयुष्य पुरून उरत. याला अपवाद असू शकतात हे मात्र नक्की!
प्रेमाची अवस्था अश्या या रिटर्न गिफ्ट्स सारखी होऊ नये हे मात्र नक्की! प्रेम करा, हो खरचं करा, पण, त्यातलं गांभिर्य सुद्धा जाणा!
Keep smiling & Keep loving!
प्रिया सातपुते
No comments:
Post a Comment