प्रियांश...१७

आज सूर्याला निरोप द्यायचाच राहून गेला…त्याच्या समोर उभी असून देखील…निरोप द्यायचा राहून गेला…त्याचं ते मोहक लालबुंद रूप पाहून क्षणभर मी हरवून गेले…त्याचा प्रत्येक सोनेरी किरण माझ्या शरीराला स्पर्शून जात होता…जणू तो मला मी जिवंत असण्याची ग्वाहीच देत होता…शब्दांचे थवे माझ्या मनाशी खेळत होते…कि मला जागे करत होते? नाही ते तर माझ्या मनात स्पर्शून सांगत होते…प्रिया आम्ही आहोत…आम्ही आहोत…

प्रिया सातपुते