My love -The beautiful beast!!!

                                                                 फोटो सौजन्य - अभिजीत कोथळे

तुम्ही कधी कोणावर पहिल्या नजरेत प्रेम केलंय? समोर कोण आहे याची किंचितही पर्वा नसतांना? मी केलं आहे, अगदी प्रेम काय असतं हे उमगण्याआधी…एक दिवस शाळेच्या पुस्तकात त्याचा फोटो पाहिला अन तेव्हा पासून तो माझ्या मनाच्या अश्या कप्प्यात जाऊन बसला आहे की जेव्हा मी माझ्या विचारांत हरवलेली असते तेव्हा तो हळूच येउन माझ्या कानांत गुरगुरतो… अन, मग आपसूकच माझे डोळे मिटून जातात, कधी तो उडी मारून माझ्या मनातून बाहेर येऊन, माझ्याकडे निरागसपणे पाहत राहतो…त्या क्षणात मी अनुभवलेलं आहे, निरागस प्रेम…आफ्टर ऑल टायगर इज माय पॅशन… 

एकेकाला स्वर्ग दाखवणारा हा सुंदर, क्रूर, देखणा प्राणी…मला मात्र वेगळ्याच दुनियेत घेऊन जातो, त्याच्या डोळ्यात मला एक वेगळंच जग दिसत,…जिथे फक्त असतो एकंच चंग…"शिकार"…पण, तेच तर असतं ना त्याचं खरखुर जगण! आणि मुख्य म्हणजे "प्रामाणिक" जगण…माणसासारख थोडीच खायचे दात वेगळे अन मारायचे वेगळे…

साखरझोपेत असतांना अचानक मला जाणवलं मी तर एका खुल्या हिरव्यागार मैदानात लोळतेय अन, जेव्हा डोळे उघडले तेव्हा तो सुंदर वाघ, माझ्याकडे एकटक पाहत होता, जणू तो देखील प्रियाच होता की मी स्वतःला त्याच्यात पहात होते? काहीच विचार नव्हते,…वाघाची बछडी जशी एकमेकासोबत खेळतात तशेच आम्ही खेळत होतो,…जणू मला विसर पडला होता माणूस असण्याचा…माणसाच्या रक्ताला आसुसलेल्या वाघासोबत खेळताना खरचं खूप सॉलिड वाटत होत, त्याची मऊ मऊ फर, त्याचा तो सुंदर रंग, मीच फालतू दिसत होते त्याच्यापुढ्यात… एकमेकांना गुदगुल्या करत, जोरजोरात हसत…अन, आईने कधी धपाटा दिला ते कळलच नाही…पण, ते स्वप्न होत यावर अजूनही विश्वास बसतं नाही…

एकेकदा तर तो खुल्या डोळ्यांसमोर दिसतो मला…आता हे तर स्वप्न असू शकत नाही ना, हे सार काय आहे??? एका मित्राशी बोलन केलं ज्याला वाघ नाही पण, फुलपाखरू दिसायचं…मग, आणखीन एका मैत्रिणीशी बोलन झालं, त्यात उमगलं की तिला आधी जे घडणार आहे ते आधीच स्वप्नांत दिसायचं, अर्थात तिची स्वप्ने खरी होतात याची साक्षीदार मी सुद्धा आहे! मग, थोड वाचन केलं, त्यात कळाल की या प्रकाराला "Animal Totem" असं म्हणतात, अर्थात, प्राण्यांचा स्वरुपात ऊर्जा तुम्हांला प्रत्येक ठिकाणी गाईड करते. मग, त्या त्या प्राण्याचे गुणधर्म सुद्धा काही अंशी आपल्यात असू शकतात. या गोष्टी मानण न मानण हे प्रत्येकावर आहे, पण, ही अंधश्रद्धा नक्कीच नाही! कारण, या भूतलावर सगळीकडे ऊर्जा आहे, माझ्यात, तुमच्यात, प्रत्येक जीवात, कणात…हीच ऊर्जा म्हणजे आध्यात्मिक भाषेत बोलायचं तर, "चैतन्यच" आहे, साक्षात "ईश्वरच"…लहान असतांना या सुंदर प्राण्याच्या प्रेमात मी पडले, मग तिच सकारात्मक ऊर्जा, त्याचं स्वरुपात मला गाईड करत गेली…मुंबई मध्ये असताना जॉब वरून परतताना कधी कधी ऊशीर व्हायचा, मग कधी कधी याच सुंदर प्राण्याचा साक्षात्कार अधे मध्ये व्हायचा, कधी कधी जाणवायचं तो माझ्या बाजूने चालतोय, माझं रक्षण करतोय…कधी कधी काही करंटे पाठलाग करायचे तेव्हा, जणू तो वाघच त्यांच्यावर तुटून पडायचा… अर्थात त्यांना चोपणारी वाघीणच होती, अस म्हणायला हरकत नाही. 

सायकॉलोजीकली पहायला गेलं तर माणूस, ज्या गोष्टींकडे मनापासून आकर्षित झालेला असतो, पण, ती गोष्ट मिळवण अशक्यप्राय असतं हे जेव्हा त्याला जाणवत, तेव्हा एकतर माणूस त्या गोष्टीचे गुण स्वतःमध्ये उतरवतो किंवा डिप्रेशन मध्ये जातो!  पण, गुण आत्मसात करतांना स्वतःला गमावू नका, आणि हो, चंग बांधा चांगल्या गुणांचा!

One last thing guys, "Please, save Tigeres/Tigeress,..this beautiful beast!"

प्रिया सातपुते